ترفيهمسلسل عمارة 8

مسلسل عمارة 8 الحلقة السابعة والثامنة عشر

الحلقة 17

فى شقة 3

حامد”خير يااسلام كنت عايزنى فى ايه”

اسلام”ثوانى يابابا لما ماما تيجى علشان اتكلم معاكم …ياماماااا”

سامية”ايوه يااسلام”

اسلام”بصوا ياجماعة انا جالى شغل فى شرم الشيخ بمرتب ومنصب كويس جدا وطبعا اللى نفعنى ان معايا شهادات خبرة من ايام ماكنت بشتغل وانا بدرس”

حامد”شرم الشيخ؟”

سامية”وهتسافر وتقعد لوحدك”

اسلام”لا ياماما هقعد فى الفندق ومتقلقيش يعنى من ناحية الاكل والشرب والنوم…اطمنى فاهمك انا”

حامد”بس انا شايف مالوش لازمة السفر”

اسلام”المرتب هناك اضعاف اضعاف مرتبى وخبرة اكبر”

حامد”طيب انت ادرى بشغلك”

سامية”اتكلمت مع نيفين وشفت رايها”

حامد”انتى بتقولى ايه…عايزاه يستأذن قبل ما يقرر ولا ايه”

سامية”ل ل ل أأ مش قصدى”

اسلام”متقلقش يابابا انا مقرر اصلا وقرارى مش هيتأثر سواء قلت لنيفين الاول او بعدين…وعموما انا لسه مقلتهاش”

حامد”جدع يااسلام…متعودهاش يابنى انك تقولها كل حاجة وتاخد رايها فى كل حاجة لاحسن تلاقيها بقت تناطحك الراى”

اسلام”حاضر يابابا”

 

قدام شقة 1

ام حسين وميرفت وسامية رايحين يزوروا انعام

ام حسين”هو احنا كل مانيجى نقف نخبط كده كتير”

سامية”تلاقيها نايمة زى كل مرة”

ميرفت”على فكرة انا مبشوفهاش بتفتح الشبابيك خالص”

وفتحت انعام الباب

انعام”اهلا… اتفضلوا”

ودخلت ام حسين على الشبابيك فتحتها وقالت

“ايه ده ياانعام…البيت كمكم انتى مش بتفتحيه خالص”

انعام”لا …بخاف انام والشبابيك مفتوحة”

ميرفت”انتى نايمة كده على طول ليل ونهار”

انعام”اه…كل مااصحى الاقى جسمى بيوجعنى ومكسر اقول امدد على السرير شوية الاقى فات 10..12 ساعة”

سامية”ومبتاكليش خالص”

انعام”لما بجوع باكل اى لقمة”

ميرفت”بس انتى شكلك اتبدل خالص كانك مش بتاكلى نهائى”

انعام”هيحصلى ايه يعنى…هموت..هو انا كده عايشة…هقوم اعملكم شاى”

ولما قامت انعام دخلت المطبخ

ميرفت”على فكرة شكلها مش طبيعية خالص…انا بقول نجيب لها دكتور”

سامية”معاكى حق ياميرفت”

وفجأة سمعوا صوت كوبايات بتتكسر…جروا على المطبخ

شافوا انعام واقعة على الارض والكوبايات وقعوا من ايدها

وبعد ما الدكتور اللى جابوه خلص كشف عليها

“ياجماعة عندها ضعف شديد..دى تقريبا مش بتاكل خالص ومن كلامكم عن نومها الكتير انا عايز شوية تحاليل”

 

فى شقة 2

“هاااا ايه رأيك يا نيفين فى اللى قلته”

“مش انت شايف يااسلام ان ده فى مصلحتك يبقى خلاص انت ادرى بشغلك”

“مش مصلحتى بس انتى ناسية ان المفروض اجيب شقة واجهزها”

“ربنا معاك يا حبيبى بس هتيجى كل قد ايه “

“هقعد هناك 3 اسابيع واجى اجازة اسبوع”

“ياااااه 3 اسابيع مشوفكش فيهم…هتوحشنى”

“انتى هتوحشينى اكتر بس اهو لما هتعب دلوقتى ممكن نتجوز اسرع “

“ربنا يوفقك…بس اوعى عينك تروح كده ولا كده انا عارفة هناك البنات رايحين جايين بالمايوهات”

“انا عينى مش شايفة غير قمر واحد بس”

“ياااه وحشنى كلامك الحلو ده من زمان بعيد عن المشاكل”

“متفكريش فى اى مشاكل دلوقتى… انا قدامى يوم ومسافر”

“بسرعة كده…هتسافر امتى”

“بكرة الساعة 12بالليل..عايز نقضى اليوم بكرة مع بعض”

“لازم اروح الكلية بكرة عندى تسليم بحث هخلص واكلمك”

 

تانى يوم فى الكلية…رن موبايل نيفين…واستغربت لما شافت رقم غريب

“الو…مين معايا”

“ازيك يانيفين…انا نبيل”

“اهلا وسهلا…ازى حضرتك”

“الحمدلله…انتى فين”

“فى الكلية”

“طيب تعالى مكتب دكتور محمود حالا…انا مستنيكى هناك”

وطلعت مكتب دكتور محمود زى مانبيل قالها…واستغربت من الاستقبال والترحيب من الدكتور المعروف عنه الجدية

“اهلا يانيفين…نبيل قالى انك قريبته ويهمه امرك…اخبارك ايه فى الكلية…فيه اى مشاكل ولا حاجة”

“لا الحمدلله مفيش حاجة”

“طيب لو عايزة اى حاجة اطلعيلى فى اى وقت… انتى مدام تبع نبيل تبقى زى بنتى …مستعدة لامتحانات التيرم…كلها اسبوعين وتبدأ”

“اه تمام…مستعدة الحمدلله”

نبيل”طيب يامحمود…مش هعطلك بقى…مش عايز حاجة”

محمود”ماتقعد شوية”

نبيل”لا معلش …ابقى كلمنى نتقابل…سلام”

محمود”مع السلامة…لما تعوزى حاجة يانيفين ابقى اطلعى”

نيفين”ميرسى”

وخرج نبيل ونيفين من المكتب

“لسه وراكى حاجة ولا اوصلك البيت”

“لا انا خلصت بس خطيبى جايلى”

“جاى هنا؟؟هى مامتك مش بتخليكوا تخرجوا مع بعض”

“لا بنخرج بس هو مسافر النهاردة علشان كده قلنا نقضى اليوم مع بعض”

“طيب ربنا يسعدكم…مش عايزة حاجة”

“لا ميرسى…انا مش عارفة اشكر حضرتك ازاى ده كتير اوى انك تيجى لحد هنا وتوصى عليا”

“اوعى تقولى كده…انتى زى بنتى وبعدين انا مش هعرف ارد لمامتك جميلها فى وقفتها مع اختى “

“ازاى متقولش كده…طنط نجاة صاحبة ماما من زمان ومعزتها عند ماما كبيرة اوى…يعنى مفيش بينهم جمايل”

ورن موبايل نيفين

“ده اسلام خطيبى”

“همشى انا بقى علشان تردى عليه براحتك…بس هبقى اكلمك اطمن عليكى…ولا يضايقك”

“لا ابدا مفيش مضايقة…مع السلامة”

 

فى شقة 4

“مالك يانهلة…بتعيطى كده ليه يا بنتى”

ونهلة بتعيط بحرقة… ومش بترد على مامتها

“يابنتى طمنينى…حد عملك حاجة…انتى كويسة”

“اطردت م الشغل ياماما”

“يامصيبتى…ليه عملتى ايه”

“معملتش حاجة….مرات الاستاذ جت المكتب النهاردة ولما شاقتنى بصت لى من فوق لتحت وسالتنى ان كنت مخطوبة ولا متجوزة فقلت لها لا…بعد شوية لقيت الاستاذ بيندهلى ويقوللى انه بيشكرنى ومش محتاج سكرتيرات…لما عمو حامد شافنى وانا بعيط بعد ما خرجت من مكتب الاستاذ قالى ان مراته بيتغير عليه واكيد هى اللى أمرت انه يمشينى”

“حسبى الله ونعم الوكيل فيها…متزعليش نفسك على الاقل تذاكرى والامتحانات فاضل عليها ايام”

“وهنعيش وناكل ونشرب منين”

“ربك مابينساش حد…قومى اغسلى وشك وقولى يارب”

الحلقة 18

ميرفت وسامية بعد مااخدوا نتيجة التحاليل راحوا للدكتور علشان يعرفوا النتيجة…ولما دخلوا للدكتور

سامية”طمنا يادكتور…هى عندها ايه”

الدكتور”اممم… الحاجات اللى كنت قلقان منها سليمة…وكل التحاليل كويسة بس كل اللى عندها انيميا حادة وده واضح من شكلها”

ميرفت”اه فعلا باين عليها مش بتاكل خالص”

الدكتور”هى عايشة لوحدها؟؟”

سامية”ايوه”

الدكتور”انا شايف انها لازم تتعرض على دكتور نفسى… لانها غالبا بتعانى من اكتئاب”

ميرفت”اكتئاب”

الدكتور”هى مرت بظروف صعبة فى الفترة الاخيرة”

سامية”اتطلقت ومعندهاش اولاد”

الدكتور”انا رايي انا لازم تروح مصحة نفسية علشان حد يقدر يراعيها ويتابع الادوية بتاعتها قبل المرحلة ماتتطور وتحاول الانتحار”

سامية”يامصيبتى انتحار”

ميرفت”طيب يا دكتور لو سمحت اكتب لنا اسم مصحة كويسة والتكاليف ومدة العلاج هتكون قد ايه”

الدكتور”بصى يامدام…دى مصحة كويسة انما كل التفاصيل اللى بتسألى عنها…هتعرفيها لما تكلميهم”

 

فى شقة 3

“بعد اللى حكيتيه ده ياسامية…لازم نشوف حكاية المصحة دى بسرعة قبل الست ماتعمل فى نفسها حاجة”

“خد ياحامد اسم المصحة اهو واسال انت ياخويا”

“هاتى… هتصل واتفق معاهم انها تروح فى اقرب وقت”

“بس المصاريف مين هيدفعها”

“لازم اكلم جمال واحكيله…مش علشان المصاريف بس لا علشان كمان يعرف اللى جرالها بعد الطلاق”

“تفتكر هيهتم”

“هنشوف”

 

فى شقة 4

“عملتى ايه فى الامتحان يا نهلة”

“كويس ياماما”

“بتقوليها كده ليه”

“انا مش شايلة هم الامتحانات …الفلوس خلاص بتخلص وكل اللى باقى يمشينا بالكتير شهر …شهر واحنا ماسكين على نفسنا خالص”

“والله يابنتى لو اعرف اشتغل اى حاجة هشتغل”

“ازاى تشتغلى ياماما وانتى طول عمرك قاعدة فى البيت…انا اللى هدور على اى شغل ومن دلوقتى مش هستنى الامتحانات تخلص”

“ربنا يوفقك يابنتى ويبعتلك شغل كويس”

“يارب ياماما

 

فى الفندق”مكان شغل حسين”

مسئول”حسييييين… انت بقالك فترة معانا وكنت طلبت نقلك فيه مكان فاضى فى الرووم سيرفيس وانا نقلتك هناك”

حسين”متشكر جدا يافندم”

 

فى شغل جمال… حامد راح له

جمال”اهلا يا حامد…ايه المفاجأة الحلوة دى”

حامد”ازيك ياجمال…انت مشيت ونسيت كل اللى فى العمارة”

جمال”لا متقولش كده حد ينسى عشرة العمر…اعرفك هدى مراتى”

حامد”فرصة سعيدة…عايزك ياجمال لوحدنا بعد اذنك”

جمال”المكتب فاضى مفيش غير انا وهدى..اتكلم”

هدى”هروح ياجمال لنادية شوية”

جمال”لا خليكى…هننزل احنا”

ونزلوا جمال وحامد وقعدوا فى قهوة قريبة من الشغل

جمال”انا مخليتش هدى تمشى لانها حامل ومش عايزها تتعب”

حامد”مبروك بس ياترى انت كده نسيت انعام خالص”

جمال”انا مكنتش عايز اطلقها وهى اللى صممت…ويوم الطلاق شكلها كانت مستنياه من زمان”

حامد”انعام من يوم الطلاق وهى فى حالة نفسية صعبة ودخلت مصحة نفسية امبارح لان عندها اكتئاب حاد”

جمال”انت بتقول ايه؟؟؟انعام فى مصحة نفسية”

حامد”ايوه… ومحتاجة كل الناس تقف جنبها وانت عارف اول واحد المفروض يقف جنبها مين”

جمال”وهى هترضى تشوفنى”

حامد”ياجمال انت عارف كويس ان انعام اللى تعبها بعدك عنها”

جمال”فين المصحة دى”

 

نهلة فى الكلية

امنية”نهلة انتى بتدورى على شغل مش كده”

نهلة”اه ياامنية”

امنية”ماتيجى تشتغلى معايا”

نهلة”انتى بتشتغلى؟؟”

امنية”ماما عندها مركز تجميل مش كبير اوى يعنى…بس شغالين كويس…تعالى اشتغلى معانا”

نهلة”بجد ينفع وانا معنديش خبرة”

امنية”انا هعلمك بس فى الاول هتعملى حاجات بسيطة لحد ماتعرفى بعد كده تعملى كل حاجة”

نهلة”اجى امتى”

امنية”اخر يوم فى الامتحانات ..هنخرج من الامتحان مع بعض”

 

نيفين فى الكلية…رن الموبايل وشافت رقم نبيل

“الو…ازيك يانيفين…اخبار الامتحانات ايه”

“الحمدلله تمام…اخبار حضرتك ايه”

“كويس…كنت عايزك فى موضوع كده…انا واقف قدام الجامعة”

“عرفت منين انى لسه مخلصة امتحان دلوقتى”

“من جدولك…المهم مستنيكى بره”

قفلت نيفين وهى مستغربة اهتمام نبيل الزايد وكمان موضوع ايه اللى عايزها فيه…ومكنش عندها اى فرصة للتهرب ؟؟؟

لما خرجت نيفين كان نبيل واقف

“مش هعطلك كتير…نقعد بس فى الكافتيريا دى نشرب حاجة ونقوم على طول”

“خير ياعمو..ايه الموضوع المهم ده”

ولما قعدوا فى الكافتيريا

“ها…خير ان شاءالله”

“بصى يانيفين من يوم ماشفتك وانا ندمت اوى انى متجوزتش تانى وخلفت وعيشت حياتى…عرفت قد ايه مهم للانسان يكون له ولاد ويشوفهم وهما بيكبروا ويفرح بيهم”

نيفين مش لاقية كلام ترد …بتحاول ترد باى حاجة وفى الاخر قالت

“ومتجوزتش ليه”

“انا اتجوزت مرة واحدة فى حياتى وانا شاب صغير وطلقتها بعد 6 شهور… كانت بتخوننى مع واحد بتحبه قبل ماتتجوزنى…وبصراحة فقدت الثقة فى الستات والبنات وسافرت والدنيا شغلتنى وشيلت موضوع الجواز ده من دماغى…لحد ما…”

وسكت…ولما شاف نيفين ساكتة…كمل

“لحد حادثة نجاة…وشفت مامتك …واتعودت اشوفها كل يوم…وشفت قد ايه هى ست محترمة وانتى كل حياتها ولما شفتك انتى كمان حسيت انى نفسى اكون باباكى… علشان كده قلت اكلمك انتى الاول”

وضحكت نيفين بعد مافهمت اهتمامه وتلميحاته

“وبتطلب ماما منى”

“بصراحة اه…او ممكن تقولى باخد رايك الاول”

“ومسألتهاش الاول ليه”

“واضح من اهتمامها بيكى انك اهم حاجة فى حياتها…خفت اكلمها الاول…قلت اشوف رايك انتى الاول وبعدين اقرر هعمل ايه”

“انا؟؟ معنديش مانع طبعا”

“بجد”

“اه والله…اقولك سر انا كمان مفتقدة الاب اوى وكان عندى امل ان حمايا يعوضنى الاحساس ده بس للاسف محسيتوش”

“يعنى انتى معايا…اتقدم خطوة”

“هههههه معاك طبعا…بس سيبنى اكلمها انا الاول وبعدين تدخل فى الموضوع على الجاهز…انا اعرف اقنعها ازاى”

———–———-———————-————

ونكمل في الحلقات القادمة ماتنسوش تعلقوا علي الحلقة في صفحة مدام طاسة والست حلة

 الى اللقاء في الحلقات القادمة

بقلم الكاتبة: دينا عماد

 

زر الذهاب إلى الأعلى