الحلقه الرابعة عشر من مسلسل حكاية روح بقلم شهوزان الشريف
الحلقه الرابعة عشر من مسلسل حكاية روح بقلم شهوزان الشريف
الفصل 14
روح : عمى
محمد : ايوا عمك ياال مستغفلانه كلنا …بقى ابوكى يموت وانتى تمرمطى اسمه وشرفه
روح بدموع : ايه ال انت بتقوله ده
يوسف : ممكن حضرتكوا تدخلوا وبلاش فضايح
سميره : ليه بلاش فضايح ليه بتجيبى رجاله عندك البيت وعوزانا نسكت
يوسف : رجاله مين ياست انتى ..انا ساكتلكوا احتراما لان انتوا اعمامها
انا خطيبها
محمد امسك بتلابيب قميصه : وكنت خطبتها امتى ومن مين ان شاء الله …انا مش موافق
روح بدموع : اصلا ملكوش حق توافقوا او ترفضوا انتوا رمتونى من شقه ابويا وانتوا السبب فى كل العذاب ال شوفتوا حرام عليكم بقى
يوسف : اهدى ياحبيبتى ..اهدى عشان خاطرى انا جمبك اهو
سميره : ياحنين …خلصتى ياختى دموع التماسيح بتاعتك دى …البت دى لازم تيجى تعيش عندى تتربى ف وسط بناتى وتتعلم الادب
يوسف : بقولك احترمى نفسك بقى ..روح مش هتتحرك من هنا
سميره : هههههههه ضحكتنى يااخويا وانا مليش نفس ..هو انت فاكر نفسك واصى عليها ولا حاجه
محمد : يلا يابت هنمشى من هنا
يوسف : ياجماعه انا اهوه وبطلب منكوا ايد روح
محمد : واحنا مش موافقين يلا يابت بدل مااجرك من شعرك
يوسف : طيب ابقى جرب تعملها كده وشوف انا هعمل فيكوا ايه
محمد : اقسم بالله ان ماجيتى معايا حالا لاجيبك بالبوليس روح بانهيار : طب شمس
سميره : احنا هنستحمل قرفك وقرف غيرك ..ترجع للشارع ال جات منه
يوسف بزعيق: انتوا مش بنى ادمين ..روحى انتى مش هتمشى
وفجاءه امسكها محمد من كتفها لتنجر معه ال اسفل البنايه وسط دموع وتوسلات وشد وجذب من قبل يوسف
وتعالى صرخات شمس وسط نظرات الجيران المتفحصه لتتعالى صريخ روح داخل السياره
روح : شمس يايوسف ..متسبش شمس يايوسف عشانى .. اختى يايوسف متسبنيش
يوسف بدموع : اقسم بالله هترجعيلى مش هسيبك ياروح والله
شمس بدموع : خدوها ..وهيضربوها ياابيه والله
يوسف : ششش انا هرجعها لينا تانى متخافيش ..بس انتى شطوره وهتسمعى الكلام صح
شمس : ايوه
يوسف : تعالى معايا يلا
ركب سيارته وسط شماته ثلاث اعين تتملا اعينهم بالحقد والشماته والفرحه لاذيه روح
شادى : اظن كده ياجنى الطريق خلالك تانى ..خشى بقى
جنى : انا مش مصدقه انها غارت
مايا : بس واخد البت اختها دى ليه
شادى : ههههههههه انتى عارفه اخوكى قلبه رهيف
جنى : هتنفذ باقى الخطه امتى
شادى : انا بحب اضرب على الحديد وهو سخن بكره هكون عندهم
ف فيلا شاكر عبد الرحمن
يوسف : ازيك ياعم اسماعيل
اسماعيل : اهلا يابنى …شمس حبيبتى ازيك
شمس : الحمد لله
يوسف : معلش ياعم اسماعيل تخلى بالك من شمس يومين تلاته كده عشان بس روح عندها ظروف
اسماعيل : ياسلام يابنى ده لو مشلتهاش الارض ..تشلها عنيا بس طمنى روح كويسه
يوسف : ادعيلها والنبى ياعم اسماعيل ..شمس روحى مع عمو وانا هخلص ال ورايا واجيلك
شمس : هتجبلى ابله روح
يوسف : ان شاء الله ياحبيبتى
بابا جوه ياعمو
اسماعيل : ايوه يابنى من بدرى
يوسف : طيب عن اذنك
بطرقات خفيفه اكتسبها يوسف من روحه دخل مكتب والده
شاكر : ايه يابنى مالك
يوسف : مصيبه يابابا ……………………
شاكر : لا حول ولا قوه الا بالله ..طيب مكلمتنيش ليه
يوسف : هما ادونى فرصه اتكلم اصلا ..دول جاين ياخدوها مش جاين يتفاهموا ابدا
شاكر : معقوله ف اهل كده
يوسف : انا خايف عليها اوى
شاكر : وانا كمان احنا مش لازم نسكت يايوسف ..انت عارف طريق اعمامها دول
يوسف : لا
شاكر : وبعدين بقى
يوسف : انا عارف حد ممكن يجبلى عنوانهم
شاكر : خلاص بكره الصبح كلمه واعرف منه العنوان وانا هاجى معاك
يوسف : وهو انا هقدر استنى للصبح
شاكر : لازم يابنى الوقت اتاخر الوقتى
يوسف : طيب انا ف اوضتى
ف منزل سميره
سميره : خشى ياقليله الربايه
روح : حرام عليكى بقى
سمر : حرمت عليكى عشتك يابت انتى بتكلمى امى كده ليه
ايمان : ياجماعه حرام بجد ..تعالى ياروح ..تعالى ياحبيبتى متخافيش
سميره :بقولك ايه ياايمان من اولها كده ملكيش دعوه بالبت دى
ايمان : ياماما حرام دى يتيمه …تعالى ياروح
ايمان : ها ياستى بقينا لوحدنا اهوه ..ياريت بقى تعتبرينى اختك وتحكيلى كل حاجه
روح بتعب : انا عاوزه اطمن على شمس بس
ايمان : طيب قوليلى اعمل ايه وانا اعمله
روح : مش عارفه ..انا عاوزه انام
ايمان : طيب ياحبيبتى ارتاحى ونتكلم بعدين
القت بنفسها على السرير بلا وعى وبلا تفكير وبلا روح
وتانى يوم ……