مسلسل فيروز الحلقة الثالثة
كل يوم الساعة الواحدة ظهراً حلقة جديدة
الحلقة الثالثة
عمار وصل المستشفى دخل مكتب الدكتور بس مكنشى موجود فقرار يروح اوضة البنت يمكن يكون هناك
وعند الاوضه لقى ممرضه بتجرى ودخلت بسرعه ومفيش لحظات وخرج يوسف من الاوضه
عمار بقلق واستغراب : فى ايه … وانت كنت جواه ليه
يوسف بحزن : مفيش كنت داخل اطمن عليها فجاءه قامت وانكمشت فى نفسها وبداءت تعيط وتصرخ
عمار باستغراب : لوحدها كده
يوسف : والله ملمستها حتى … دى شكلها مجنونه
عمار : طيب وبعدين هنتعامل معاها ازاى دى
يوسف : مش عارفه … وعلى فكره الدكتور قالى انها هتخروج كمان يومين
عمار : هتخروج ازاى وهى مفزوعه وخايفه من كل الناس كده
يوسف : بص هى محتاجه بنت تتعامل معاها … بكره هات ريناد معاك تتكلم تدخل وتتكلم معاها
وتفهمها الوضع عشان احنا مش هينفع خالص
عمار بنرفز : كنت ناقص انا وجع القلب ده
يوسف : مش كل مره تيجى هنا هتندب فيها حظك هو قدرنا كده ولازم نتحمل مسؤليتها لحد
مانعرف مين اهلها واظن تحمل مسؤليتها احسن من السجن ولا ايه ؟
عمار : انا ماشى عندى شغل وبكره هتبقى اكيد ريناد معايا … سلام
يوسف : براحتك … سلام
…………………………………………………………..
تانى يوم
عمار خد معاه ريناد واتفق معاها تدخل للبنت وتحاول تتكلم معاها ريناد دخلت الاوضه وقتها
البنت كانت نايمه قربت منها ريناد وابتسمت بتلقائيه
كانت عامله زى الاطفال ووشها برئ ومنور زى الملايكه
ريناد قربت وقاعدت فى الكرسى اللى قدامها بشويش وفضلت قاعده شويه تتفرج عليها وهى نايمه
البنت فتحت عنيها شافت صوره ملغوشه غمضت عينها تانى وفتحتها بتعب شافت ريناد بتبصلها وبتبتسم
البنت قامت مفزوعه : انتى مين ؟؟
ريناد وهى بطبط عليها : متخافيش … متخافيش … انا اسمى ريناد .. وانتى ؟
البنت اطمنت شويه وبصتلها وسكتت
ريناد : انتى خايفه منى
البنت بقلق : لاء
ريناد : طيب اسمك ايه ؟
البنت : مش فاكره
ريناد : مش فاكره اى حاجه
البنت وهى بتحاول تفكر : مش قادره افتكر اى حاجه
ريناد : خلاص ولا يهمك متتعبيش نفسك
البنت بقلق : هو انتى مين … انتى تعرفينى … ولا قريبتى ؟
ريناد : للاسف انا مش عرفاكى …انا ابقى اخت صاحب العربيه اللى خبطتك
البنت خافت ورجعت لوراء بخوف
ريناد : متخافيش … والله احنا ناس كويسين وعاوزين نساعدك … وبعدين انتى
اللى كنتى بتجرى واخويا اتفاجئ بيكى … انتى مش فاكره كنتى بتجرى ليه
البنت بتنهيده : لاء
ريناد : طيب … هو انتى المفروض تخروجى من هنا بكره واحنا مش عارفين مين اهلك ولا اى حاجه عنك
البنت بخوف ودموع : يعنى هاعمل ايه …. وهاروح فين
ريناد بابتسامه : متخافيش .. انتى هاتيجى تعيشى معانا لحد ماتخفى خالص وتفتكرى كل حاجه
البنت : معاكوا …. انتم مين ؟
ريناد : انا وماما واخويا عمار …. بصى هو بره وهو ويوسف اخليهم يدخولوا اعرفك عليهم
البنت : يوسف مين ؟
ريناد : يوسف ابن خالتو هو كمان كان مع عمار وقت الحادثه وقامت من مكانها : بصى انا هاندهلهم وهاجى
البنت بخوف : بس
ريناد وهى بتحاول تطمنها : بجد متخافيش
ريناد خرجت وبعد لحظات دخلت هى ويوسف ووراهم عمار
ريناد دخلت قاعدت جانبها ويوسف وقف قريب منهم وعمار فضل واقف بعيد عند الباب
ريناد بابتسامه : بصى يا ستى … ده يوسف ابن خالتى ويبقى مهندس كمبيوتر … وده بقى عمار اخويا صحفى وكاتب مشهور
البنت بابتسامه حزينه وارتباك : اهلا
يوسف : ايوه بقى كده انتى خضتينى امبارح
البنت وهى بتفتكر اللى حصل امبارح وخوفها منه اتكسفت اوى
البنت : انا اسفه … بس
يوسف بابتسامه : ولا يهمك يا ….
وبعدين بص لريناد : هو احنا هنقولها يا ايه …؟
ريناد وهى بتفكر : صحيح لازم يكون ليكى اسم لحد مانعرف اسمك الحقيقى
يوسف : بصى احنا هانسميها فراوله
ريناد : يا سلام فى حد اسمه فراوله … اشمعنا يعنى
يوسف : اصل البيجامه اللى كانت لبساها كان عليها فراوله
ريناد بضحكه : لا والله … تصدق سبب مقنع
يوسف : ملكيش دعوه انتى هو خلاص فراوله
وبعدين بصلها بابتسامه : مش كده يا فراوله
البنت كانت لاول مره تضحك وهى بتبصله على طريقته وهزاره
وشويه سمعو صوت عمار من وراه : هنسميها فيروز
الكل بصله بانتباه حتى البنت اللى كانت مستغربه وجوده اصلا كانت نسيت انه موجود من كتر سكوته
ريناد بفرحه : حلو فيروز
يوسف : لاء كفايه فيروز واللى حصل بسببها
البنت بصتله بابتسامه هاديه : حلو فيروز
يوسف بتكشيره : بقى كده يا فراوله بتبعينى … بس اعملى حسابك انا هقولك يا فراوله براحتى
قاعدوا يتكلموا ويهزروا وعمار واقف بعيد ساكت ومش بيشترك معاها وفيروز من وقت للتانى
تبصله باستغراب وبعدين تركز تانى مع ريناد ويوسف اللى مبطلوش غلاسه على بعض
تانى يوم ريناد جهزت اوضة فيروز وراحت المستشفى مع يوسف وخدوها معاهم البيت ويوسف طلع بعد كده على شغله
ريناد دخلت فيروز اوضتها
ريناد : ايه رائيك في الاوضه
فيروز : حلواوى … شكرا
ريناد : مفيش شكر ولا حاجه … اتمنى نبقى اصحاب
فيروز : اكيد ان شاء الله
ريناد : انا هسيبك دلوقتى تستريحى … وهاروح اشوف ماما
فيروز باهتمام : ينفع اجى معاكى اتعرف عليها
ريناد : استريحى دلوقتى وبليل هاعرفك عليها
فيروز بابتسامه : ماشى
وخرجت ريناد وفيروز فضلت واقفه تبص حواليها وبتتامل الاوضه كانت الاوضه حلوه اوى والوانها هاديه
قاعدت على السرير وهى سرحانه ” ياترى انا مين … اسمى ايه واهلى فين … ياترى عندى اوضه حلوه
كده …. وياترى ايه اللى ماخبيهولى الدنيا … انا قلبى خايف ومش مطمن … ياترى انا مين ؟”
وبعدين قامت وقربت من شباك مفتوح كان بيبص على الجنينه .. كان المنظر حلو اوى
والجنينه فيها ورد كتير وتربيزه فى النص شويه وشافت عمار داخل الفيلا دخلت بسرعه
من الشباك جالها احساس غريب انه ميشوفهاش كانها بتستخبى منه
ودخلت قاعدت شويه على السرير وشويه وراحت في النوم
وفى ميعاد العشا طلعت ريناد اوضة فيروز خبطت عليها ولما ماردتش دخلت
فيروز كانت نايمه ريناد قربت منها : فيروز فيروز
فيروز قامت بخضه : فى ايه ؟
ريناد متخافيش : قومى يلا عشان نتعشى واعرفك على ماما
فيروز وهى بتقوم : ماشي … هاغسل وشي وهاحصلك … بس هاغسل وشي فين
ريناد : بصى الاوضه فيها حمام
وشورتلها عليه : انا جهزتلك الاوضه بحمام عشان تبقى براحتك
فيروز بابتسامه : شكرا اوى … ثوانى وهانزل
ريناد : ماشى
شويه ونزلت فيروز كانت ريناد قاعده على السفره لوحدها قربت منها
فيروز باستغراب : هو مفيش غيرنا
ريناد : لاء عمار هينزل حالاً … اقعدى
قاعدت فيروز وشويه ونزل عمار بس ولا كأنها قاعده قعد وبداء اكل بدون مايديها اى اهتمام
فيروز كانت قاعده مضايقه ومحرجه جداً من طريقته دى
ريناد بصتلها باستغراب : ايه مش بتاكلى ليه
فيروز : ها … هاكل اهوه
ريناد بصت لعمار : عمار انا عاوزه انزل انا وفيروز اجبلها شوية لبس
عمار بدون اهتمام : براحتكم … لو عاوزه فلوس بس ابقى قوليلى
وقام من على الاكل : انا شبعت
وطلع على فوق
فيروز بدموع : هو مضايق منى
ريناد بلا مباله : لاء هو اللى شكله كده متركزيش معاه
فيروز بضيق : انا شبعت
ريناد : طيب خليكى قاعده شويه عشان نطلع لماما سواء
فيروز : حاضر
****************
ونكمل في الحلقة الرابعة
الى اللقاء في الحلقة الرابعة
