مسلسل فرحة الحلقة الثالثة
الحلقة الثالثة
عن فرحة كل بنت بتقيس فستان فرحها … وعن دقات قلبها وهى حسه انها ملكه متوجه بفستان ملائكى بيغير كل ملامح تعباها لملامح فرحه وبهجه
ودى كانت اكبر فرحه بتشوفها فرحه كل يوم من يوم مفتحت محلها اللى كان اسم على مسمه ” فرحــــــــــــــــــه “
فرحه كانت مقسمه المحل ومختاره الوان مريحه وهاديه
كان كل اللى بيدخل المحل كان فعلا بيحس بالراحه والفرحه
وفى اخر المحل كانت عامله ركن رسمه على حيطه فراشه كبيره وفيه ترابيزه كبيره وحاطه فيه كل الخامات اللى بتشتغل فيها زى ورشه مصغره لشغلها
وعلى طول كانت مشغله فيه فيروز واغانى هاديه
فاطمه كانت مسمياه الركن البعيد الهادى اللى بتسرح فيه فرحه وبتقعد تشتغل فيه وتنسى كل حاجه حواليها
وباقى المحل كان معروض فيه الفساتين والاكسسورات الخلصانه
وكمان كانت بتعمل كروت افراح وجيست بوك وكؤوس العرايس كلها هى اللى بتعملها بايدها
فات كام السبوع والحال نوعا ما كويس قدرت تاجر كام فستان وباسعار كويسه
وكمان كانت مبسوطه بانشغالها فى الشغل طول النهار مكنتشى بتروح غير بليل وهى مهدوه يدوبك تاكل بسرعه وتنام
معدتشى حسه باللمل والخنقه والحزن اللى كان هيجننها يوم من الايام
بالعكس اتحولت كل حاجه فى حياتها وبقت مبسوطه والابتسامه ماليه وشها
وفى يوم كانت قاعده شغالها وسرحانه مع فيروز وبداندن وياها
فرحه : بحبك ما بعرف هن قالولى … من يومها صار القمر اكبرع
تلالنا وصارت الزغلولي ……….. تاكل عَ أيدي اللوز والسكر ….بحبك ما بعرف حِب
نهى : بتحبى مين اعترفى
فرحه بخضه : حرام عليكى خضتينى … انتى هنا من امتى
نهى بابتسامه : من شويه وانتى ولا هنا
فرحه : طيب اقعدى … اخبارك ايه
نهى : الحمد لله تمام … وانتى اخبارك ايه واخبار الشغل ايه
فرحه بابتسامه : الحمد لله تمام اوووووووووى …… والشغل ماشى الحمد لله
نهى وهى بتغمزلها : المهم بقى مقولتليش بتحب مين يا شقى انت
فرحه بابتسامه : بحبك انتى طبعا عندى مين غيرك يا نونو
نهى : لا ثبتينى … وعشان كده عندى ليكى خبر حلو
فرحه : بجد … ايه هو
نهى طلعت من شنطتها ورقه : بصى يا ستى … ده كورس لشغل النحاس …..انا لقيته صدفه وانا بجيب حاجات لياسين واقدمتلك فيه
فرحه وهى بتشد الورقه من ايدها : بجد ….. ده حلو اوى كان نفسى من زمان اتعلم شغل النحاس
نهى : اى خدمه مش عارفه من غيرى كنتى هتعملى ايه
فرحه : ربنا يخليكى ليا يانونو
وبعدين سكتت شويه: بس المحل …مش هينفع اقفله او اسيب بطه لوحدها فيه
نهى : متقلقيش انا فكرت فى كده برده عشان كده احجزتلك فى ميعاد الصبح الساعه 10 يعنى قبل متفتحى المحل
فرحه قامت من مكانها وقربت من نهى وحضنتها : بجد مش عارفه انا من غيرك كنت هعمل ايه انتى لو اختى مش هتعملى معايا كده
نهى بتكشيره : عيب يا فرحه كلامك ده هو مش احنا اخوات
فرحه بابتسامه : اكيد يا نونو واكتر كمان …انتى اغلى عندى من اهلى اللى اتخلو عنى ….بس ربنا عوضنى بيكى ربنا يحفظك ليا ولولادك يارب
نهى : ويخليكى ليا يا فرحة قلبى انتى …. ياله انا همشى بقى عشان زمان العيال مجنين ابوهم
فرحه باستغراب : صحيح هم فين
نهى : اتخلصت منهم ودبست حسام فيهم …..عشان يجرب ويعرف هم مغلبنى ازاى
فرحه بضحكه : بقيتى شريره يانونو
نهى : ههههههه انتى لسه فاكره ده انا بقيت رئيسة عصابه …. هيجنونى يا فرحه اعمل ايه بس
فرحه : ربنا يخليهملك
نهى : امين يارب ….ياله سلام … ومتنسيش الكورس هيبداء من اول الاسبوع اللى جاى والعنوان عندك فى الورقه…….. ياله سلام
فرحه : سلام ياحبى
مشت نهى وفرحه فضلت مسكه الورقه وهى مبسوطه وفرحتها ماليه عنيها
……………………………………………………………………..
فات حوالى شهر
فرحه ملتزمه فى الكورسه وحابه شغل النحاس وكانت متفوقه جدا فيه وبداءت تجيب خامات فى المحل وطلع انتاج
ومن خلال الكورس اتعرفت على بنات كتير وكانت فرحانه ان بقى عندها جراءه وانها بداءت تتعامل مع الناس بشكل طبيعى نوعا ما
المحل ماشى الحمد لله وفاطمه كانت مش بتسيبها وهى كمان كانت فرحانه بشغلها فى المحل
وفى يوم
فرحه كانت قاعده تشتغل دخلت عليها فاطمه وقاعدة جانبها
فاطمه : ابله فاطمه … عاوزه اقولك ع حاجه
فرحه بصتلها باستغراب : خير يا بطه
فاطمه : فى بنت بقالها اسبوعين كل يوم حوالى الساعه 7 كده تيجى تقف قدام الفستان اللى بره ده حوالى ربع ساعه تتفرج عليه وتمشى
فرحه باستغراب : كل يوم …. ومش بتقولك حاجه
فاطمه : هى اول مره جات دخلت وسالتنى عنه وقولتلها انه 2000 جنيه ايجار وبس ومن ساعتها وهى بتيجى كل يوم تتفرج عليه شويه وتمشى
فرحه باستغراب : طيب لما تيجى انهارده ابقى قوليلى بس منغير متاخد بالها
فاطمه : حاضر … انا هروح بقى اجيب الفطار هتاكلى ايه
فرحه : اى حاجه خفيفه … واعمليلى نسكافيه
فاطمه : حاضر
……………………………………………………………….
الساعه 7
جات البنت زى كل يوم ووقفت قدام الفستان فاطمه اول لما شافته راحت قالت لفرحه بسرعه
بعد شويه قربت فرحه من البنت بابتسامه : عجبك
البنت بارتباك : اه … حلو
فرحه : انتى اسمك ايه
البنت : منى
فرحه بصت فى ايداها شافت دبله فى ايدها اليمين
فرحه : انتى مخطوبه
منى بابتسامه : اه
فرحه : اكيد فرحك قريب
منى : كمان اسبوعين
فرحه : طيب متيجى تقيسى الفستان ده
منى وهى عينها على الفستان : ها .. لا مش هينفع …انا همشى بقى
فرحه : استنى بس …انا عاوزه اشوفه عليكى … تعالى بس قسيه
منى بتردد : اصلى مش هينفع اخده … هتعبك على الفاضى … بلاش احسن
فرحه بابتسامه : ياستى ملكيش دعوه … تعالى بس
وفعلا منى دخلت البروفة معاها وفرحه ساعدتها ولبستها الفستان
فرحه : تعالى بره بقى عشان شكله يبان بره
منى خرجت وبصت فالمرايه وهى مبهوره ومبسوطه اوى
منى : الله حلو اوى
فرحه : فعلا شكله حلو اوى عليكى
فاطمه : تحسى بجد انه اتعمل عشانها … انتى اللى حلتيه ياقمر
منى بكسوف : ربنا يخليكى
وفضلت تبص لنفسها فى المرايه بفرحه وبعدين بصت لفرحه بعد متغيرت ملامحها لحزن
منى : هقلعه بقى عشان مبوظهوش
ودخلت البروفه ومعاها فاطمه وفرحه فضلت قاعده بره مضايقه انها مش عارفه تفرحها وبتفكر هتعمل ايه لحد مخرجت منى
منى : انا متشكره اوى لحضرتك … بعد اذنك
فرحه : استنى يامنى .. تعالى عوزاكى
منى باستغراب : عوزانى … خير
فرحه : انتى الفستان عجبك
منى : اه بس مش هينفع
فرحه : مش هينفع ليه ..؟
منى : اصله غالى اوى … واحنا ناس على قدنا
فرحه : بسيطه ممكن انزلك سعره شويه بدام عجبك
منى بابتسامه حزينه : برده كتير … حضرتك الفساتين دى مش عشانا ده يدوبك اجى اتفرج عليه …. كان حلم اصلا بالنسبالى انى اقيسه بس وانتى ربنا يخليكى حققتيلى حلمى ده
فرحه : سبيها ع ربنا واللى ربنا كتبهولك هيكون
منى بابتسامة رضا : ونعمه بالله
فرحه :انتى ساكنه قريب من هنا
منى : لاء انا بشتغل فى المحل بتاع الطرح اللى ع الناصيه
فرحه : اها … ربنا معاكى ويفرح قلبك يارب
منى : امين يارب … بعد اذنك عشان اتاخرت
منى مشت وفضلت فرحه سرحانه وبتفكر
……………………………………………………………..
تانى يوم
فرحه قبل متفتح فاتت على محل الطرح
منى كانت وقفه بتوضب فى المحل
فرحه : السلام عليكم
منى باستغراب : وعليكم السلام … اهلا بيكى
فرحه بابتسامه : عامله ايه
منى : الحمد لله تمام …. محتاجه حاجه اجبهالك
فرحه : لاء انا جيه عشانك … عندى ليكى خبر حلو
——————————————————-
ونكمل في الحلقة الرابعة .. الى اللقاء في الحلقة الرابعة
بقلم الكاتبة :ريم أحمد