مسلسل ورقة جواز عرفي الحلقة الحادية والثانية والعشرون
الحلقة الحادية والعشرون
شرين قربت عليه وهى ماسكه هديه طب اتفضل
هشام بفرحه : دى عشانى
شرين بابتسامه : اه…………افتحها
هشام فاتحها لقى فيها مصحف بص لشرين بفرحه : ده ليه
شرين : اه عشان تبقى تقراء فيه وكمان رمضان خلاص كمان كام يوم
هشام : انتى عارفه اول مره افرح بهديه كده ………شكرا اوى يا شرين
شرين : على ايه …انا عاوزه اطلب منك طلب
هشام بفرحه : اى طلب هعملهولك …….اؤمرينى
شرين : الامر لله ……….ايه رايك اول يوم رمضان نعزم عيلتى وعيلتك ونفطر كلنا مع بعض
هشام : طب ماكفايه عيلتك ………….انا عارف بابا وماما مش فاضين
شرين : لا انا هكلمهم وكلنا نتجمع مع بعض ايه رايك
هشام : اكيد موافق
شرين : خلاص تمام ننزل بكره بعد الشغل ونجيب الطلبات وانا هكلمهم واقنعهم كلهم ان شاء الله
هشام : ان شاء الله
………………………………………………………………………………
تانى يوم شرين وهشام نزلو جابو كل الطلبات وجابو فانوس كبير وحطوه فالبلكونه كان هشام فرحان اوى
وجه اول يوم رمضان شرين اخدته اجازه عشان العزومه وهشام نزل فى ميعاده وراح الشغل صحت من بدرى عشان تحضر الاكل وتوضب الشقه
هشام رجع فى ميعاده وهو باين عليه التعب من الصيام
هشام : شرين …………..يا شرين
شرين : انا فى المطبخ
دخلها هشام : انتى لسه مخلصتيش
شرين بزعل : الموضوع وسع منى ولسه مخلصتش حاجات كتير هعمل ايه دلوقتى
هشام : مانا قولتلك اجبلك حد يساعدك او كنتى كلمتى شهد
شرين بتحدى : لا طبعا انا عاوزه اعمل كل حاجه لوحدى عشان اثبتلهم انى ست بيت شاطره
هشام : طب يا شاطره هتعملى ايه دلوقتى
شرين : غير هدومك وتعالى ساعدنى
هشام : طبعا انتى بتهزرى
شرين : لا بتكلم بجد ………….ياله بقى فاضل على الفطار ساعه ونص
هشام دخل وهو بيبرطم اوضه غير هدومه ودخلها تانى
هشام : انا مبعرفشى اعمل حاجه ………..وبعدين انا تعبان ولو شوفت الاكل هتعب اكتر
شرين : بس تعالى بس اقعد هنا وقطع السلطه واعمل العصير وانا معاك اهو ياله بقى عشان خاطرى
هشام : حاضر يا ستى لما اشوف اخرتها
هشام قاعد يساعد شرين ورغم انه كان تعبان كان حاسس انه مبسوط كان حاسسس وهو مع شرين بيعمل حاجات جديده ومختلفه وبيحس انه مرتاح وفرحان
شرين : الحمد لله انا خلصت ……..شكرا اوى يا هشام
هشام : انا مش عارف كنتى هتعملى ايه من غيرى
شرين وهى بتضحك :ههههههههه كنت هضيع ياله انا هدخل اغير هدومى قبل ما يجو
وقبل الاذان بخمس دقايق كان الكل موجود والسفر متوضبه وكل قاعد فرحان ومبسوط من شكل السفره ماعدا هشام وفؤاد
عبد الرحمن : هو فين هشام وباباكى يا شرين
شرين : بابا جه ونزل مع هشام هيصلو المغرب الاول ويجو يفطرو
عبد الرحمن وهو بيبص لفريده باستغراب وفرحه: هشام بيصلى
شرين فهمت سبب استغرابهم وبابتسامه : اه
شويه والمغرب اذان وفطرو وبعدها ب10 دقايق جه هشام وفؤاد وقعدو كلهم فطرو مع بعض وبيهزرو ويضحكو
شريفه : الاكل حلو او يا شرين تسلم ايدك……….امال فالبيت مكنتيش بترضى تساعدينى ليه
هشام بفرحه :اسكتى يا ماما لولا ان انا ساعدتها كانت هضيع ومكنتشى هيبقى فى فطار
شرين : يا سلام مكنتشى سلطه دى اللى عملتها
هشام : طب ايه رايك فالسلطه يا شهد مش حلوه
شهد: ههههه طبعا دى احلى حاجه فالاكل تسلم ايدك
هشام بص لشرين وهو بيطلعلها لسانه : شوفتى بقى
شرين كانت فرحانه وكانت حسه ان هشام طفل صغير واقل حاجه بتبسطه
وعبد الرحمن وفريده كانو مش مصدقين ان ده هشام ابنهم المستهتر اللى مش بيكلم حد وعلى طول لوحده بس كانو فرحانين اوى لتغيره
عدى اليوم الكل مبسوط وفرحان
وطول رمضان كانت شرين بتحاول تقرب للعلتين ياما عزومه عند باباها او عندها فالبيت ومرتين كلمت فريده وعزمت نفسها هى وهشام عندهم هشام مكنشى مبسوط بس كانت بتحاول تقربه من عيلته شويه وهم كانو مبسوطين وبيساعدو شرين فده
وكمان شرين كانت بتساعد هشام وهو بيقراء القراءن كان الموضوع صعب عليه لانها اول مره وكان فى حاجات كتير مكنشى فاهمها وكانت بتحاول تفهمهاله وهو مكنشى مضايق من كده بالعكس كان مبسوط وبيتعلم بسرعه
وكل يوم يفطر وينزلو مع بعض يصلو العشا والطرويح كان اول مره هشام يحس بطعم رمضان وفرحته وده كله بسبب شرين
…………………………………………………………………………..
قبل العيد بيومين
شرين كانت قاعده مع هشام بيتفرجو ع التلفزيون وسمعو اغنية ولا لسه بدرى ولا يا شهر الصيام
هشان بزعل : رمضان خلص
شرين : هى الايام الحلوه بتجرى بسرعه
هشام : فعلا انا اول مره احس برمضان كده…….. انتى عارفه
شرين بصتله باهتمام
هشام : بقالى تقريبا 5 سنين مفطرتش مع عيله ياما هم مش موجودين ياما انا بفطر بره كنا عاملين زى الشريك المخالف
شرين : بس انا مستغرابه حاجه هو ليه احمد مش زيك ……..مهو اكيد مره بنفس ظروفك ليه مش بقى مستهتر زيك ولا انطوائى كده
هشام : بعيدا عن كلمة مستهتر دى بس هقولك ……….احمد تقريبا كان عايش مع عمتو كانت بتحبه اوى وتقريبا متبنياه لحد لما توفت وهو فالثانوى زعل عليها اوى بس شويه واتعود على غيابها بس غياب بابا وماما مفرقشى معاه عشان هو اصلا متعود عليه
شرين : بقولك ايه يا هشام …………
الحلقة الثانية والعشرون
شرين : بقولك ايه يا هشام …………..فى رحله طلعه لشرم الشيخ 3 ايام العيد تبع الشركه متيجى نطلع فيها كلنا
هشام : فكره انا بقالى فتره مسافرتش ….بس كلنا مين ؟
شرين : انا وانت وشهد وممكن اكلم ليلى صاحبتى واحمد اخوك وكمان كريم
هشام : طب وبابا وماما
شرين :اكيد عمو هيبقى مشغول وطنــــــــــــــــــــــــ
هشام قاطعها : لا مش قصدى انا قصدى بابا فؤاد وماما شريفه
شرين : لا معتقدشى بابا تعبان وماما مش هترضى عشانه ……….احنا نطلعها كده الشباب كده مع بعض هتبقى حلوه
هشام : اوكى انا موافق كلمى انتى صاحبتك وشهد وانا هكلم احمد وكريم
شرين بفرحه : ماشى
……………………………………………………………………………..
شرين اقنعت باباها ومامتها وخدت شهد معاها وكلمت ليلى واقنعت مامتها برده والكل وافق وهيطلعو مع بعض
ويجى اول يوم العيد وكلهم سافرو وفالفندق
كريم : ليلى وشهد فى اوضه وادى المفتاح ……..شرين وهشام ده مفتاح اوضاتكم …….وانا بقى وابو حميد مع بعض ياله يابرنس
احمد : هتعملو ايه هتريحو ولا هتنزلو
شهد : هننزل طبعا انا هموت واروح البحر بقى
احمد : خلاص كمان ساعه ظبطو نفسكم ونتقابل هنا تمام
الكل : تمــــــــــــــام
هشام طلع الاوضه وكان باين عليه انه مضايق
شرين وهى بتحط شنطتها : مالك ؟؟
هشام : ولا حاجه ………….انا هدخل اخد شور واغير هدومى
وسابها ومشى
بعد الساعه الكل اتجمع ونزلو على البحر
شويه وكريم بص لليلى : انسه ليلى ممكن اتمشى معاكى شويه عاوزك فى موضوع
ليلى بصت لشرين اللى اصلا مكنتشى تعرف ان كريم هيجى معاهم وفهمت ان شرين بدباسها
شرين بصتلها بابتسامه وديرت وشها
ليلى باحراج : اه ممكن
قامت ليلى مع كريم وهشام كان مضايق اوى
شهد : شرين انا عاوزه اركب باتش باجى
شرين : لاء يا شهد انتى مش هتعرفى تركبيه لوحدك
شهد : مانتى تعالى معايا
شرين : يعنى انا اللى هعرف ………اعقلى بقى وبلاش جنان
شهد قاعده زعلانه
احمد : قومى يا شهد …..انا هركبه معاكى
شهد بفرحه : بجد
احمد : ياله قومى قبل مارجع فى كلامى
شهد بصت لشرين وشرين بصتلها بانها موافقه وقامت مع احمد
شرين بصت لهشام : ممكن افهم انت مالك
هشام بعصبيه : انتى مش عارفه فى ايه
شرين باستغراب : لا مش عارفه
هشام : انتى عملتى الرحله دى عشان ليلى وكريم مش كده
شرين : اه ……….بس انت ايه اللى يزعلك فى كده
هشام :اللى يزعلنى انك بتخبى عليا وانا اللى كنت فاكر انك عاوزه تسافر معانا من غير هدف او مصلحه ايه المشكله لو كنتى قولتيلى بدل مانا عامل زى الاطراش فى الزفه كده
شرين : اولا انا مش بخبى هو الموضوع جه كده ولقتها فرصه كويسه يتعرفو على بعض وبرده فرصه اننا نتفسح ونبقى مع بعض
هشام : طب ايه المشكله لما تقوليلى
شرين : هو انت عاوز تتخانق وخلاص مقولتش ايه المشكله احنا جاين نتبسط مش نتخانق
هشام سكت ومردش عليها وشرين سكتت هى كمان
بعد شويه شرين : انا عاوزه انزل البحر ……….قوم انزل معايا
هشام بصلها : وهتنزلى ازاى…….. هتلبسى مايوه
شرين : لا طبعا انت ناسى انى محجابه ……..هنزل كده بالجينز والحجاب
هشام :لا طبعا ايه الفلح ده مينفعشى ……….مش لازم
شرين : بس انا عاوزه انزل
هشام : خلاص انزلى لوحدك انا مش نازل
شرين : ياله بقى بلاش رخامه مش عاوزه انزل لوحدى
هشام : وانا مش عاوز
وقاعد يلعب فالموبيل شرين بصتله وهى متغاظه ونزلت لوحدها
……………………………………………………………………………….
كريم ماشى مع ليلى على البحر
كريم : بصى انا هدخل فالمفيد انا معجب بيكى فعلا ونفسى نكون لبعض
ليلى : بس
كريم : بصى انا عارف انك رافضنى بس السبب مش مقنع مش عشان انا صاحب هشام ابقى شبه بس برده انا مقدرشى اعيب فى هشام هو كويس والله بس للى يعرفه
ليلى : انت كمان هتقول كويس …………..هو بيضحك عليكو ازاى ….وكمان شرين بتقول انه صعبان عليها
كريم : عشان هى دى الحقيقه اللى يعرفها بس اللى يعرف هشام كويس هو مشكلته انه مترباش صح ولا حد عرفه حاجات كتير بس بجد هو من جواه كويس اوى واحسن من ناس كتير راسمه انها كويسه ومحترامه من بره وهى من جواها وحشه اوى
ليلى بصتله وهى مش مقتنعه
كريم : عموما ده مش موضوعنا ………لو سامحتى ياليلى حاولى تعرفينى بعيدا عن هشام وصدقينى لو رافضتينى عشانى وعشان شخصى انا مش هتكلم معاكى تانى بس اعرفينى
ليلى بصتله بابتسامه : ماشى لما نشوف
كريم بفرحه : تمام كده اكلمك بقى عن نفسى يا ستى
وقاعد كريم يكلم ليلى عن نفسه واحلامه وهى كمان بداءت تحكى واستريحو اوى لبعض
ليلى : ياله احنا الكلام خدنا ياله بقى نرجع لهم
كريم : تصدقى محاستشى ياله بينا
…………………………………………………………….
شهد رجعت هى واحمد لقو هشام لوحده وعمال يلعب فالموبيل
شهد : كان تحفه اوى بجد ………..امال شرين فين
هشام وهو بيبص للبحر : نزلت البحر
شهد وقفت تبص عليها : هى فين مش شايفاها
هشام قام وهو مخضوض بيدور بعينه على البحر فعلا مش لقى شرين
———–———-———————-————
ونكمل في الحلقات القادمة ماتنسوش تعلقوا علي الحلقة في صفحة مدام طاسة والست حلة
الى اللقاء في الحلقات القادمة
بقلم الكاتبة :ريم أحمد