الحلقه الرابعة من مسلسل حكاية روح بقلم شهوزان الشريف

الحلقه الرابعة من مسلسل حكاية روح بقلم شهوزان الشريف

الفصل الرابع

روح : سلام عليكم
شادى بهدوء : يااهلا يااهلا بست الكل اتاخرتى ليه ياروحى
روح: نعم
شادى قام من على مكتبه : نعم الله عليكى ..ازيك
وبخطوات بطيه تمكن من اغلاق باب المكتب وتقدم بقرب ناحيه روح
روح بزعيق : ايه ده انت قفلت المكتب ليه
شادى : وطى صوتك وخليكى حلوه عشان مامشكيش من هنا بفضيحه ماشى ياحلوه
روح : انت بتخرف بتقول ايه انت
شادى : تؤ تؤ تؤ انا عاوزك ريلاكس خالص ..مش انا جبتلك شغل وشغلتك هنا
روح : ها وبعدين
شادى وهو بيقرب على روح : انا مستنيكى تشكرنى ..تقوليلى ميرسى ياشادى ..مش عارفه كنت هعمل ايه من غيرك ياشادى
روح بتوتر : ارجع مكانك بقولك
شادى اصبح قريب منها بشده : ولو مرجعتش
روح : هصوت والم عليك الناس
بدفعه خفيفه من شادى ..انطلقت صيحه روح بسبب ارتطاطمها بالاريكه المواجهه لمكتبه
روح : انت هتعمل ايه
شادى : هههههه شكلك حلو اوى وانتى خايفه
روح : انت ايه مش بنى ادم
شادى : لا ماانا عندك ع الجزمه ياست روح
روح : شادى صدقنى الموضوع مش تحدى
شادى بهمس : مين قال تحدى ..ده الليله ليلتك ياقمر
روح بصويت : حرام بقى انت معندكش اخوات
شادى : ده انا لو عندى اخت مزه كده مكنتش هخرجها من البيت
تعاقب صريخ روح ولكن شادى اسرع بكتمان صريخها بعد ما جردها من تلك الطرحه التى تخفى الحرير الراقد بداخلها
شادى وهو ماسكها من شعرها : يخربيتك فرهدتينى بقى قلتلك محدش هيسمعك هنا ..شعرك حلو اوى يابنت اللذينه
دفعها شادى ثانيه لتسقط ع الارض وتعالت انفسها وصارت تركله بكل ما اوتيت من قوه لتبعده عنها ..وهى تحتضن نفسها بشده
عبد الرحمن : هند اومال شادى فين مجاش
هند : لا جه يابشمهندس بس قافل مكتبه
عبد الرحمن : يعنى هو جوه ولا مش جوه
هند : انا مشفتوش خرج
عبد الرحمن : اوعى كده اما اشوفه
دخل عبد الرحمن ليجد المكتب مقفول وسمع صوت ركلات وصوت شادى يصرخ ف احدهم
وتسارعت ضربات الباب من قبل عبد الرحمن ..ف نفس الوقت الذى تتسارع فيه دقات قلب روح وركلاتها
وبضربه قويه من عبد الرحمن ..فتح الباب على مصريعه
ليجد شادى يحاول اغتصاب روح
قام بدفعه دفعه قويه ليسقط ع الارض ..بينما قامت روح
باخذ حجابها وظلت تعدو بتلك الجروح والكدمات الناتجه عن شده الركل ..لا تعلم الى اين ستذهب ولا تتالم لتلك الجروح فقط تجرى وكلما ازدادت سرعتها ف العدو ..كلما ازداد انهمار دموعها
الى ان جاء الوقت لم تستطيع السير وسقطت مغشيا عليها
وبعد فتره قصيره
عم اسماعيل : يااااه اخيرا فوقتى يابنتى
روح بخضه : انا فين
عم اسماعيل : متقلقيش يابنتى انتى اغمى عليكى قدام الفيلا هنا
روح : انت مين
عم اسماعيل بابتسامه : اهدى يابنتى انا عمك اسماعيل الجنينى بتاع الفيلا دى … انتى مين بقى وايه ال عمل فيكى كده
روح : ………
عم اسماعيل : طيب انا هعملك كوبايه لبن دافيه وتحكيلى ال حصل …ماشى ياااا
روح : روح .اسمى روح
عم اسماعيل : اسمك حلو اوى ياروح ..ثوانى مش هتاخر عليكى
ف منزل روح
جميله : ها ياشموسه جت
شمس : لا لسه ..انا مش عارفه راحت فين
جميله : وكمان تليفونها مقفول ..وتليفون الزفت شادى مقفول
شمس : طيب هنعمل ايه
جميله : ادينا مستنين الغايب حجته معاه
عم اسماعيل : ياااه ده انتى قطعتى قلبى ..الله يرحمهم يابنتى ويجعل مثواهم الجنه
روح : امين يارب ياعم اسماعيل … انا لازم امشى بقى
عم اسماعيل : طيب وهتعملى ايه
روح : هرجع ادور على شغل
عم اسماعيل بتردد : هو انتى يابنتى عاوزه تشتغلى حاجه معينه
روح : لا لا خالص اى حاجه ..اى شغلانه محترمه اصرف بيها ع نفسى انا واختى
عم اسماعيل : طيب بصى يابنتى ..خالتك ام اسماعيل كبرت ومعدتش تقدر ع الفيلا لوحدها ..والست هانم كانت مكلفانى اشوف واحده تساعدها ..يعنى لو معندكيش مانع
روح : انا ….
عم اسماعيل : انا عارف انها صعبه عليكى يابنتى ..بس صدقينى المرتب كويس اوى اوى ..وهتسكنى ف الاوضه ال هناك دى
روح : طيب والكليه
عم اسماعيل : يابنتى خالتك طيبه اوى ولو فلتلها هتقولك روحى ..متخافيش
والناس هنا طيبين
روح : طيب ياعم اسماعيل ..انا موافقه
عم اسماعيل : طيب تعالى بقى اما اعرفك ع الست هايدى
روح : طيب
عم اسماعيل : سلاموعليكم ياست هانم
هايدى : اهلا يااسماعيل ف حاجه
عم اسماعيل : اه ياهانم ..دى روح ..يعنى البنت ال هتساعد ام اسماعيل زى ماتلبطى
هايدى بنظره متفحصه : امممممم انتى اشتغلتى ف حته قبل كده
روح باحراج : لا دى اول مره
هايدى : شكلك متعلم
اسماعيل : لا ياهانم دى من عندنا ف البلد بس هى يبان عليها الزكاوه
هايدى : اااه طيب ماشى ..انتى هتباتى هنا ف الاوضه ال ف الجنينه
روح : ايوا بس انا معايا اختى لازم تعيش معايا
هايدى : جرا ايه هو انا هفتحها ملجا ..ولا انتى عاوزه تشغليها
روح : لا لا انا بس ال هشتغل ..وماصريفها كلها منى انا مش هتاخد اى حاجه من هنا والله مش هتحسى بيها خالص
هايدى : طيب طيب خلاص
ادخلى لام اسماعيل يلا عشان تعلمك الشغل
روح : طيب بعد ازنك اجيب هدومى واختى وابداء الشغل من بكره ان شاء الله
هايدى : طيب اوكيه
اسماعيل : الف شكر ياست هانم … يلا ياروح
روح :عم اسماعيل ليه قولتلها انى مبتعلمش
اسماعيل : عشان متقفلكيش يابنتى وتبقى براحتك
روح : هى دى صاحبه الفيلا
اسماعيل : الست هايدى مرات شاكر بيه
عندهم الباشمهندس يوسف ..والباشمهندسه مايا
روح بصدمه : مايا ..مايا شاكر
مايا : انتى بتعملى ايه هنا
روح : ……….
اسماعيل : دى روح هنساعد ام اسماعيل ف البيت
مايا بنظره استحقار : ايه ده مش تقولى انك الخدامه الجديده ..حيث كده بقى تعالى يابت اعمليلى نسكافيه
اسماعيل : مش اكده ياست مايا ..هى هتبداء من بكره
مايا : حلو والله هما الخدامين انهارده هيحددوا مواعديهم كمان
روح بثقه : انا انهارده بشتغل عندك ..الايام دواره يامايا ..قصدى يامايا هانم ..عن اذنك ياعم السماعيل الجو اتلوث ولازم امشى اشوفك بكره
مايا ف سرها : كده يازفته انتى ..انا مش هطردك والله لزلك الاول وبعدين هفضحك ف كل حته يازباله
ف المنزل
جميله : حمد ال ع السلامه ..انتى كنتى فين
روح : ……… ……….
شمس : مالك ياابله بس
جميله : روح ايه ال عمل فيكى كده
روح : حكيلكوا …….
جميله : ده عيل زباله اوى يعنى ..بس برده الشغلانه دى متنفعش
روح : مفيش قدامى حل تانى ..مفيش شركه هترضى تشغل طالبه ومعندهاش خبره ولا سى فى محترم حتى
وبعدين الشغل مش عيب
جميله :طيب والكليه والزفته ال اسمها مايا دى هتعملى معاها ايه بس
روح : جميله الله يخليكى متسديهاش ف وشى ..عوزانى اعمل ايه ها اروح ابيع نفسى لشادى ولا اشتغل رقاصه
جميله : اهدى ياروح مقصدش
روح : انا خلاص اخدت قرار ..هشتغل وهدرس ومايا دى هتجنبها خالص لغايه بس ام اقف ع رجلى وساعتها هعرف اخد حقى
شمس بدموع : طيب وانا هعقد هنا لوحدى
روح : لا ياروحى لا انتى هتيجى معايا ..انا قلتلهم كده متخافيش ياحبيبتى ..يلا حضرى شنطتك بقى
شمس : ماشى
جميله : مش عارفه اقولك ايه
روح : ادعيلى بس ..وبعدين عوزاكى تبقى تجمعيلى كل المحضرات ال مش هحضرها ماشى ..انا هحاول اجى للغياب بس
جميله : وانا كنت مستنياكى تتطلبى صح
روح : عارفه انك جدعه ياستى والله هههههه
جميله : مفيش ف الدنيا دى حد اجدع منك ياروح
ف فيلا المسيرى
عبد الرحمن : انت اتجننت ياحيوان ..عاوز تعملى فضيحه ف الشركه
شادى : هى ال خلتنى اعمل كده
عبد الرحمن : انت ……. كداب ..البت كانت منهاره ..حسبى الله ونعم الوكيل فيك ..
شادى : ماخلاص بقى
عبد الرحمن : انت ليك عين تتكلم ..الشركه دى متهوبهاش تانى مفهوم ..واى غلطه صغيره ياشادى تانيه هاخد العربيه والكريدت واخليك تشحت
اوعى من وشى تتك الارف
شادى : ماشى ياروح كده حسابك تقل معايا اوى
تانى يوم
روح : سلام عليكم
اسماعيل : اهلا ياروح يابنتى تعالى ..انا وضبتلك الاوضه من امبارح ..المحروسه دى اختك صح
روح بابتسامه : صح ياعمى كتر الف خيرك ..انا هودى الشنطه وشمس الاوضه واجيلك
اسماعيل : ماشى
روح : شمس عاوزاكى تفضى الشنط ع اما اخلص تعرفى
شمس : ايوا
روح : شطوره ولو زهقتى عندك تليفزيون اهوه
شمس : ماشى ..متقلقيش بقى
روح : متقلقيش بقى ماشى ..يلا باى
اسماعيل : يارب ياساتر
امينه : تعالى يااسماعيل
اسماعيل : دى ياستى خالتك ام اسماعيل ..حرمنا المصون
روح : هههههههه اهلا وسهلا
امينه بطيبه : اهلا بيكى ياحبيبتى اكيد انتى روح ..اسماعيل حكالى عنك ياضنايا البقيه ف حياتك ..ومتقلقيش ع الدراسه هساعدك والله ..ده …
اسماعيل مقاطعا : ياوليه خدى نفسك ..سيبها تكلم
امينه : يوه جاتك ايه يااسماعيل برحب بالبنيه
اسماعيل : انا هخرج اشوف ال ورايا
روح :مع السلامه
امينه : بقولك ايه ياروح انتى مش وش مرمطه يابنتى ..عشان كده عاوزاكى تعتبرى داده امينه زى امك الله يرحمها ..لما يكون عندك كليه ولا حاجه قوليلى وانا هغطى عليكى
روح : ربنا يخليكى ياداده ياارب
امينه : تسلميلى ياست البنات ..يلا بقى عشان نحضر الغداء
روح بابتسامه : ماشى
ارتاحت روح كثيرا للداده امينه تلك المراءه التى تشع عينها بالطيبه …وجهت روح لكثير من الاشياء ..كانت تحرص الا تتعبها كثيرا
وظل الوضع هكذا الى ان حل الليل
هايدى : ام سماعيل
امينه : ايوا ياهانم
هايدى : البنت الجديده دى كويسه
امينه : اه والله دى نضيفه وزى الفل
هايدى : طيب كويس ..بقولك ايه يوسف بيه رجع
حضرى الغدا وخليها توديهوله الاوضه
امينه : حاضر ياست هانم
روح : هو فيه ايه ياداده
امينه : ده سى يوسف بيه رجع ..يلا عشان تطلعيله الاكل
روح : اطلعه فين
امينه : ف اوضته يابنتى مش انا ورتهالك
روح : هطلع اوضته لوحدى
امينه بابتسامه : متخافيش سى يوسف ده راجل ولا كل الرجاله محترم ومتواضع وعسل
روح : هههههههههه وعسل
امينه : متستغربيش انا ال مربياه عشان كده غالى عندى اوى
روح : طيب هوديهوله اهوه
روح اخدت الصنيه وخرجت من المطبخ متوجهه لغرفه يوسف ..بطرقات خفيفه جدا لم يعتدها يوسف سمح بالدخول
روح : الاكل يافندم
يوسف لم يركز سوى ف تلك السحب الزرقاء التى طالما راودته ف احلامه ولم يعى انها موجوده ف الطبيعه
روح : احم احم ..حضرتك الاكل
يوسف بابتسامه : انتى مين
روح : انا بشتغل هنا من انهارده
يوسف : انتى ال طبختى الاكل ده
روح : لا داده امينه ..عن اذنك
يوسف : استنى انا قلتلك تمشى
روح : وهو حضرتك عاوز حاجه تانيه
يوسف ف سره حضرتى بينهار : انتى اسمك ايه
روح : انا
يوسف : هو فيه حد غيرك وانا معرفش هنا
روح : اسمى روح
يوسف : نعم
روح : روح اسمى هو كده
يوسف : اسمك حلو جدا ..انتى متعلمه ياروح
لم تجاوبه روح لخروجها مسرعه من غرفته لايقاف صريخ مايا باسمها
مايا : انتى ياروح ..انتى يازفته انتى
روح : ايوا ايوا
مايا : انتى اطرشتى مبتسمعيش
يوسف : ف ايه يامايا مش كده كانت بتجبلى الاكل
مايا : بصى يابت اللبس ده يتغسل كله ويتكوى وتيجى تعلقيه ف الدولاب مفهوم
روح بضيق : طيب
يوسف : هو ايه ال طيب هو فيه حد بيغسل باليل كده ده وقت نوم
مايا : يوسف بقولك ايه ..دى خدامه يعنى ده شغلها
روح : عن اذنكوا
مايا بزعيق : ايه ده انتى بتعملى ايه
روح : بشيل اللبس عشان اغسله
مايا : اغسلى ايدك الاول ليتوسخ اكتر وبعد ماتخلصى برده اغسلى ايدك لتوسخيه تانى
يوسف : ماااايا عيب كده
روح : متقلقيش يامايا هانم انا غسله ايدى ..عن اذنكوا
يوسف : يابنتى حرام عليكى ليه بتعملى كده
مايا : انت بتزعقلى عشان حته خدامه
يوسف : الخدامه دى بتشتغل ..والله اعلم ظروفها ايه ..يبقى ابسط حاجه اننا نعاملها باادميه واحترام يامايا هانم
يوسف رجع لاوضته واكل بس مندهش ع داده تاخد الاكل زى كل يوم ونزل هوه
يوسف : ايه ده ياداده لسه منمتيش
امينه : ياخراشى انت جايب الاكل بنفسك ..مندهتش ليه
يوسف : مرضتش اتعبك
امينه : ماهى روح جات بقى بتساعدنى
يوسف : شكرا ياروح انك ريحتى داده امينه
روح : العفو حضرتك
يوسف : روح انا عاوزك متزعليش من مايا هى طريقتها كده ..حقك عليا ياستى
روح : العفو حضرتك مفيش حاجه
يوسف : ماشى …يلا ياداده روحى نامى بقى ..وانتى ياروح اول ماتخلصى روحى نامى علطول
امينه : اه والله لحسن انا تعبت
يلا تصبحى على خير ياروح
روح : وانتى من اهله ياداده
بعد ساعتين
يوسف : ايه ده انتى لسه منمتيش
روح : خلاص اخر حاجه اهوه ..حضرتك عاوز حاجه
يوسف : هاعمل نسكافيه
روح : طيب اتفضل حضرتك وانا هعمله
يوسف : مش عاوز اتعبك
روح : مفيش تعب ولا حاجه ده ثوانى
يوسف : متشكر
روح : اتفضل حضرتك
يوسف وهو بيشرب : ايه النسكافيه الجامد ده
روح بابتسامه : ربنا يخليك ..انا هطلع الهدوم وانام بقى عن اذنك
يوسف : اتفضلى ياروح
تانى يوم على الفطار
مايا : صباح الخير
كلهم : صباح النور
هايدى : يلا اقعدى عشان تفطرى
مايا : اوكيه ..ايه القرف ده مين ال عامل القهوه دى
يوسف : مالها دى حلوه جداا
فيروز : صح يوسف طعمها انهارده اجمل كتير ..يظهر امينه مستواه اتحسن كتير
يوسف : هههههههههههه
مايا بزعيق : لا مش حلوه ..روح ..انتى يا روح
روح : ايوا
مايا : مين ال عامل القهوه دى
روح : انا ..مالها
مايا : زفت ع دماغك دى معفنه ..انتى ازاى تمدى ايدك ع اكلنا وشربنا
روح بدموع : خلاص
مايا قامت من ع السفره ومسكتها من كتفها : هو ايه ال خلاص
يوسف بزعيق : مااااااايا سبيها …امشى ياروح
انتى ايه بقى مفيش احساس عندك
هايدى : خلاص يايوسف القهوه معجبتهاش
يوسف : هو ايه ال خلاص ياماما ..هو ايه ال خلاص القهوه حلوه جدا ..بنتك ال بتتعامل مع الناس بطريقه زى الزفت وبجد حرام عليكى كده
فيروز : صح يوسف انتى معاكى حق ..مايا دى قله ذوق كتير منك ..البنت مسكين مش عرف يعملك حاجه
مايا : خلاص كلكوا عليا عشان حته خدامه
فيروز : انتى مش بيفهم ..قومى يوسف ودينى اوضتى
هايدى : طيب كملى فطارك
فيروز : خلاص فيروز نفسه اتسدت
يوسف : تعالى ياحبيبتى
فيروز : روحى يوسف ..اندهى ليها
يوسف : حاضر
امينه : عاوز حاجه ياابنى
يوسف : اه ياداده ..روح كلمى جدتى عوزاكى
روح وعنيها مليانه دموع : حاضر
يوسف : تعالى يلا
فيروز : تعالى روح ..اسمك حلو كتير
روح : متشكره
فيروز : بصى روح انا مش عاوز انتى يزعل ..انتى بنت حلوه كتير ..القهوه بتاعتك حلوه كتير كمان
روح بابتسامه : ربنا يخليكى
فيروز : انتى تعوز اى حاجه تيجى تقوليها ليا علطول ماشى
روح : ماشى
تعودت روح على المنزل وعلى سخافات مايا ..كانت تخشى بشده ان يعلم احدهم بذهابها ال الجامعه ..
كانت تتخفى من مايا بااعجوبه …حتى لا تمنعها او تسبب لها احراج
حتى حدث ماكانت تخشاه حينما بلغتها جميله باستدعاء د.محمد ليها ضرورى
استاذنت من داده امينه ولبست وتوجهت مباشره لمكتب د.محمد
وراءت اخر شخص تتوقع رؤيته هنا
روح : اناااا
يوسف : رووووح
………………………………………